Αληθεια σου λεω δεν το ηθελα.Δεν ξερω τι εγινε ,δεν καταλαβα.Ο χρονος σταματησε,τα παντα περιστραφηκαν σαν μια σβουρα σε ενα αιωνιο παιχνιδι!Μεχρι χτες σε κρατουσα στα χερια μου.Το μονο που μ ενοιαζε ειμασταν εμεις.Εκανα ονειρα, πολλα ονειρα.Αλλα ολα αυτα χαθηκαν σαν τον καπνο απο την τελευταια ανασα ενος τσιγαρου που εσβησε.Σε ειδα εκει να τον εχεις αγκαλια, να τον κοιτας με λατρεια, να του λες λογια αγαπης στο αυτι. Τον φιλαγες οπως φιλουσες και μενα.Το χασα, θολωσα.Δεν εβλεπα τιποτα, δεν ενιωθα τιποτα. Ημουν μια μαριονετα, δεν ηξερα που πηγαινα, τι ηθελα. Το επομενο που θυμαμαι ειναι αιμα παντου, το δικο του αιμα, και σενα διπλα του να κλαις και να παρακαλας.Τι ειχε γινει?Κι ομως δεν σε λυπηθηκα, παρα μονο πηρα το μαχαιρι και το καρφωσα στην καρδια σου, που καποτε μου ανηκε.Ποσο αστεια ειναι η ζωη??Καμια φορα αυτο που αγαπας πιο πολυ απ ολα ειναι αυτο που σε πληγωνει περισσοτερο.Μονο τοτε καταλαβα.Θεε μου τι εκανα.Πως μπορεσα.Να ηταν η αγρια αυτη μανια της Τρελας που κυριευσε το μυαλλο μου και σου το εκανα αυτο?Ποσο ομορφη εισαι ακομα και ετσι.Δεν μου αξιζει να ζω.Και να με τωρα διπλα σου να στεκομαι,ανυμπορος να αντιδρασω μπροστα στο αιωνιο σκοταδι που σιγα σιγα ζυγωνει.Αληθεια σου ειπα ποτε ποσο σε αγαπαω?Κραταω το χερι σου για τελευταια φορα,σε κοιταζω και μετα.....τιποτα.
Βασισμενο σε ενα ονειρο που ειδα καποτε!!
