Όμορφες στιγμές

Όμορφες στιγμές
γέλια ενός παιδιού και το κλάμα
ενός ανθρώπου μόνου
ενός Δαίμονα βγαλμένου από έναν Εφιάλτη
Όμορφες στιγμές
ψαλμοί στην Εκκλησία και οι κραυγές
ενός ανθρώπου τρελού
ενός εαυτού που κάηκε στην Φωτιά
Όμορφες στιγμές
γέλια, κλάματα, ψαλμοί, κραυγές
και ο ήχος μιας λεπίδας να σκίζει το δέρμα
της τελευταίας ανάσας που βγαίνει από τα χείλη.

Το μόνο που θες είναι να προσφέρεις την αγάπη σου
να κάνεις τον άλλον να νιώσει δυνατός
και να βλέπεις την ευτυχία στα μάτια του.
Γιατί αυτός που θέλει να χαμογελάν οι άλλοι
είναι αυτός που κλαίει πιο πολύ.
Γιατί αυτός που θέλει οι άλλοι να είναι δυνατοί
είναι ο πιο αδύναμος.

Στην Φωτιά

Κάπως έτσι ξαπλώσαμε για πρώτη φορά στο κρεβάτι
μια στιγμή απόλυτα δική μας
μια τελετή, ένα μυστήριο, ένα φιλί
Εσύ μια κοπέλα η οποία φοβόταν να ανοιχτεί
για να μην πληγώσει τον εαυτό της
εγώ ένας άντρας που φοβόταν να ανοιχτεί
για να μην πληγώσει τους άλλους
Μαζί είμαστε ένας άνθρωπος
μία ψυχή, ένα σώμα, μια καρδιά που χτυπάει
χαμένοι σε ένα ταξίδι των αισθήσεων
με μόνη μας πυξίδα τον έρωτα
'Έναν πύρινο έρωτα
τη φωτιά του οποίου δεχόμαστε με πόθο
να μας κάψει και να μας μεταφέρει κάπου αλλού
σε κάποιο μέρος που η αγάπη μας θα ζήσει για πάντα
και οι μόνοι ήχοι που θα ακούγονται
θα είναι οι ανάσες μας, η καρδιές μας
και εκείνο το σ'αγαπώ που θα σου ψιθυρίσω
λίγο πριν το τέλος... 

Το κουτί

Κάποτε μια φίλη μου μου έκανε ένα δώρο
ένα μικρο ξύλινο κουτί
με το όνομα μου χαραγμένο από έξω
και μια μικρή κλειδαριά για να το κρατάει κλειστό

Μου είπε να μην το ανοίξω ποτέ
να το αφήσω κρυμμένο σε μια γωνιά
και να σπάσω το λουκέτο του
παρά μόνο όταν δεν θα αντέχω πια την ζωή μου
και όλα θα μοιάζουν χαμένα

Πέρασε ο καιρός και εγώ έκαψα την ζωή μου
και άφησα τις στάχτες της στα πόδια μου
να τις πάρει ο αέρας

Θυμήθηκα τότε το μικρό κουτί στην σοφίτα
που ήταν ξεχασμένο
Και πήγα να το ανοίξω
αλλά το μόνο που βρήκα ήταν σκοτάδι

Γιατί το κουτί αυτό είχε μέσα την ψυχή μου

Ο σκηνοθέτης

Πριν λίγο σε ρώτησα ποιος θα μπορούσε να σκηνοθετήσει την αγάπη μας
ποιος θα μπορούσε να αποδώσει όλα τα συναισθήματα με τρόπο πειστικό
έτσι ώστε να μην ξεχαστεί ποτέ από κανέναν αυτή η ιστορία
και να μείνει μέχρι το τέλος του κόσμου στις μνήμες των ανθρώπων.
Μου αποκρίθηκες πώς δεν ξέρεις ποιος θα έπρεπε να είναι
και με ρώτησες τι πιστεύω εγω.

Πιστεύω πως κανένας, όσο μεγάλος και τρανός και αν είναι,
δεν μπορεί να αποτυπώσει το πόσα νιώθω για σένα
και το τι σημαίνει η αγάπη σου για μένα.

Ας μην την σκηνοθετήσει κανείς λοιπόν
οι στιγμές μας ας μείνουν κρυφές
στάλες στον ωκεανό της αγάπης μας
και οι μόνοι που θα ξέρουν για την αγάπη αυτή
να είμαστε εμείς οι δύο
και να σκηνοθετούμε κάθε καινούργια πράξη του έργου
με κάθε καινούργιο μας φιλί 

Με φόντο την θάλασσα

Πλάκα πλάκα πέρασαν 2 μήνες χωρίς να γράψω κάτι. 2 μήνες χωρίς έμπνευση, χωρίς διάθεση για σκέψη. Πραγματικά δεν ξέρω τι έγινε. Απλά καθόμουν μπροστά από τον υπολογιστή και.. τίποτα. Ένα κενό στην σκέψη, ένα ακόμα μεγαλύτερα στην καρδιά. Γιατί τι είναι η ζωή δίχως ποίηση, δίχως συναίσθημα; Μια πολύ καλή μου φίλη έλεγε '' Άνθρωπος που δεν μπορεί να νιώσει συναισθήματα είναι άνθρωπος άδειος.''. Πόσο δίκιο είχε. Είναι μεγάλο το κρίμα να μην μπορεί να νιώσεις. Γίνεσαι δυστυχισμένος και σκληρός. Όσο και αν νομίζεις ότι είναι καλό για σένα στην πραγματικότητα το μόνο που καταφέρνεις είναι να πληγώσεις αυτούς που σε αγαπάνε και στο τέλος... μένεις μόνος να παλεύεις με τα κύματα τα οποία χτυπάνε με ορμή το ναυάγιο σου. Φόβος, χαρά, λύπη, θυμός και πολλά άλλα. Φαντάσου λίγο την ζωή χωρίς αυτά, προσπάθησε λίγο. Ακριβώς δεν μπορείς. Για μισό λεπτό όμως κάτι νιώθω ότι λείπει! Ααααα ναι καλέ η αγάπη. Πώς την ξέχασα αυτήν την μικρούλα. Απλά να σημειώσω όταν λέω αγάπη δεν αναφέρομαι σε αυτό που νιώθουμε για τους συγγενείς ή τους φίλους μας. Μιλάω για τον Έρωτα. Ίσως το πιο δυνατό και όμορφο συναίσθημα που υπάρχει. Πραγματικά ό,τι και να πω είναι λίγο. Αχ θεέ μου αυτή η αίσθηση την πρώτη φορά που τα χείλη σου σμίγουν με τα δικά της σε ένα βαλς βγαλμένο από τα πιο τρελά όνειρα. Ή το να νιώθεις την ζέστη του κορμιού της ενώ κοιτάτε αγκαλιά το φεγγάρι και δίπλα σας η θάλασσα συνεχίζει ανέμελη τον χορό της με τον άνεμο. Ναι, μόνο εσείς, η θάλασσα και το φεγγάρι. Και όταν κοιτάς αυτά τα υπέροχα της μάτια τα οποία κάνουν ακόμα και το φεγγάρι και όλα τα αστέρια του ουρανού να σβήνουν και να τρέχουν να κρυφτούν από ντροπή. Ξέρεις ότι η καρδιά σου χτυπά μόνο για αυτήν και κάθε ανάσα που σκορπάς εύχεσαι να δίνει ζωή σε εκείνη. Θέλεις το καλύτερο για εκείνη και φοβάσαι ότι ίσως δεν είσαι εσύ ο πρίγκιπας που τόσο περίμενε. Και όμως είσαι αποφασισμένος να κάνεις τα παντα. Γιατί απλά την αγαπάς τόσο πολύ...

Παραλήρημα

Οκ λοιπόν. Πέρασε και το μνημόνιο 2. ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ! Πόσο ξεφτίλες  είστε ρε. Σώστε μας και άλλο. Αντέχουμε. Ο τροχός γυρίζει κύριοι μου μην ανησυχείτε.. ακόμα. Εξάλλου έχετε τα μαντρόσκυλα σας να σας προστατεύουν. Αξιοθρήνητα ανδρείκελα που για μερικά ευρώ βαράνε τον κοσμάκη, του πετανε δακρυγόνα τον φιμώνουν. Λένε ότι προστατεύουν τους θεσμούς, την Δημοκρατία το σύνολο. Μαλακίες. Ελάτε πείτε την αλήθεια. Την βρίσκεται άγρια. Σας αρέσει εε μικροί νοσταλγοί της χούντας?  Άσε τα κανάλια. Πραγματικά θα προτιμούσα να μην μιλήσω για αυτά τα σιχάματα. Αλλά όχι ρε δεν θα σας περάσει.  Είμαστε ακόμα εδώ και δεν θα φύγουμε. Όσο και αν το θέλετε. Πίσω από τις κουκούλες, τις φωνές και τα δακρυσμένα μας μάτια κρύβεται η αλήθεια. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Είμαστα αποφασισμένοι να πάμε μέχρι το τέλος. Εμείς είμαστε. Οι άλλοι. Βλέπω νέα παιδία να έχουν παραδώσει τα όπλα, να νοιάζονται μόνο για την ζωούλα τους. Αδιάφορια και μιζέρια. Να περνάει η πορεία και να πίνουν το καφεδάκι τους. Να γκρινιάζουν όλη μέρα και να λένε ‘’Τι να κάνει μωρέ’’. Να έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Ρε γαμώτο μου πραγματικά, ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ?? Είμαστε το μέλλον, η ελπίδα αυτού του τόπου. Ναι ρε μαλάκα πάρε τι πτυχίο σου στα 4 χρόνια και μετά πιάσε μια δουλίτσα να σε γαμά ο προιστάμενος και να λές και ευχαριστώ. Ζήσε την μίζερη ζωούλα σου και άσε το μέλλον που θα μπορούσες να έχει διεκδικήσει. Μετά όμως μην γκρινιάζεις. Γιατί είναι εύκολο να λές ότι φταίνε οι άλλοι. ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΜΑΛΑΚΑ. Που τους αφήνεις να σε έχουν πιονάκι τους και να σε κάνουν ο,τι θέλουν. Κάτσε στον καναπέ σου και άσε με εμένα να παλέψω για τα ονειρά μου. Αν νικήσω θα νικήσεις και συ. Αν όμως χάσω θα χάσεις και εσύ. Και τι θα κανεις πάλι? Θα το ρίξεις στην κλάψα όπως κάνεις μια ζωή. Δεν ξέρω πως θα είναι η επόμενη μέρα, ούτε μπορώ να στο εγγυηθώ. Ξέρω όμως ότι το όραμα που έχω δεν θα το αφήσω να χαθεί. Γιατι φίλε μου εκεί είναι η μαγκιά.  

Περί Ευτυχίας

Βγές λίγο από το σπίτι. Άνοιξε τις κουρτίνες σου. Άσε το φώς να ζεστάνει όχι μόνο τους 4 τοίχους σου αλλά την καρδία σου. Ξέρεις η ζωή είναι τόσο όμορφη. Απλά δεν την εκτιμάμε. Τι είναι αυτό το οποίο μετράει στα αλήθεια; Ξέρεις όταν έρθει η ρημάδα η ώρα που θα περάσεις απέναντι δεν θα έχουν σημασία ούτε τα χρήματα, ούτε τα όσα αγαθά έχεις. Αντίθετα θα σκεφτείς τους φίλους σου, τα βράδια κάτω από τα αστέρια, την στιγμή που κάποιο ξεχωριστό άτομο σου ψιθύρισε γλυκά στο αυτί τις τόσο μαγικές λέξεις << σ’ αγαπώ>>. Έχουμε χάσει το νόημα των πραγμάτων μου φαίνεται. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή αν ξέρουμε το κρύβουμε. Λέμε ότι θέλουμε να μας δέχονται όπως είμαστε αλλά στην πραγματικότητα θέλουμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής. Λέμε ότι ψάχνουμε την αγάπη αλλά στην πραγματικότητα ψάχνουμε γρήγορο και άγριο σεξ. Αλήθεια τώρα αξίζουν όλα αυτά; Τι νόημα έχει ένα μεγάλο σπίτι αν δεν έχεις το άτομο με το οποίο θα το μοιραστείς; Το θέμα δεν είναι να χεις πολλά αλλα καλά. Από μικρά παιδάκια μας βομβαρδίζουν με καταναλωτισμούς με άλλες τέτοιες αηδίες.<< Σιγά ρε Αλέξανδρε τώρα>> θα μου πείς. Και γω σου λέω << Κοίτα γύρω σου, κοίτα τον εαυτό σου. Είσαι ευτυχισμένος;>>. Μήπως ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε λιγάκι τα όσα πιστεύαμε; Καιρός να ξαναβάλουμε το γέλιο, τις βόλτες και τις κουβέντες χωρίς νόημα με τους φίλους, τον έρωτα ξανά στην ζωή μας. Αυτά είναι σημαντικά. Αυτά είναι αληθινά. Ένας κόσμος χωρίς αγκαλιές είναι ενας κόσμος άδειος λένε. Πόσες αλήθειες κρύβει αυτή η μικρή φρασούλα. Για αυτό σου λέω παράτα τα πάντα και απλά βγές στον δρόμο και αγκάλιασε τον πρώτο ανθρωπο που θα βρείς. Δώσε σε όσους μπορείς να καταλάβουν το μήνυμα. Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ευτυχία. Ακόμα όμως δεν μου απάντησες αν είσαι ευτυχισμένος.