Το κουτί

Κάποτε μια φίλη μου μου έκανε ένα δώρο
ένα μικρο ξύλινο κουτί
με το όνομα μου χαραγμένο από έξω
και μια μικρή κλειδαριά για να το κρατάει κλειστό

Μου είπε να μην το ανοίξω ποτέ
να το αφήσω κρυμμένο σε μια γωνιά
και να σπάσω το λουκέτο του
παρά μόνο όταν δεν θα αντέχω πια την ζωή μου
και όλα θα μοιάζουν χαμένα

Πέρασε ο καιρός και εγώ έκαψα την ζωή μου
και άφησα τις στάχτες της στα πόδια μου
να τις πάρει ο αέρας

Θυμήθηκα τότε το μικρό κουτί στην σοφίτα
που ήταν ξεχασμένο
Και πήγα να το ανοίξω
αλλά το μόνο που βρήκα ήταν σκοτάδι

Γιατί το κουτί αυτό είχε μέσα την ψυχή μου