Παραλήρημα

Οκ λοιπόν. Πέρασε και το μνημόνιο 2. ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ! Πόσο ξεφτίλες  είστε ρε. Σώστε μας και άλλο. Αντέχουμε. Ο τροχός γυρίζει κύριοι μου μην ανησυχείτε.. ακόμα. Εξάλλου έχετε τα μαντρόσκυλα σας να σας προστατεύουν. Αξιοθρήνητα ανδρείκελα που για μερικά ευρώ βαράνε τον κοσμάκη, του πετανε δακρυγόνα τον φιμώνουν. Λένε ότι προστατεύουν τους θεσμούς, την Δημοκρατία το σύνολο. Μαλακίες. Ελάτε πείτε την αλήθεια. Την βρίσκεται άγρια. Σας αρέσει εε μικροί νοσταλγοί της χούντας?  Άσε τα κανάλια. Πραγματικά θα προτιμούσα να μην μιλήσω για αυτά τα σιχάματα. Αλλά όχι ρε δεν θα σας περάσει.  Είμαστε ακόμα εδώ και δεν θα φύγουμε. Όσο και αν το θέλετε. Πίσω από τις κουκούλες, τις φωνές και τα δακρυσμένα μας μάτια κρύβεται η αλήθεια. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Είμαστα αποφασισμένοι να πάμε μέχρι το τέλος. Εμείς είμαστε. Οι άλλοι. Βλέπω νέα παιδία να έχουν παραδώσει τα όπλα, να νοιάζονται μόνο για την ζωούλα τους. Αδιάφορια και μιζέρια. Να περνάει η πορεία και να πίνουν το καφεδάκι τους. Να γκρινιάζουν όλη μέρα και να λένε ‘’Τι να κάνει μωρέ’’. Να έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Ρε γαμώτο μου πραγματικά, ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ?? Είμαστε το μέλλον, η ελπίδα αυτού του τόπου. Ναι ρε μαλάκα πάρε τι πτυχίο σου στα 4 χρόνια και μετά πιάσε μια δουλίτσα να σε γαμά ο προιστάμενος και να λές και ευχαριστώ. Ζήσε την μίζερη ζωούλα σου και άσε το μέλλον που θα μπορούσες να έχει διεκδικήσει. Μετά όμως μην γκρινιάζεις. Γιατί είναι εύκολο να λές ότι φταίνε οι άλλοι. ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΜΑΛΑΚΑ. Που τους αφήνεις να σε έχουν πιονάκι τους και να σε κάνουν ο,τι θέλουν. Κάτσε στον καναπέ σου και άσε με εμένα να παλέψω για τα ονειρά μου. Αν νικήσω θα νικήσεις και συ. Αν όμως χάσω θα χάσεις και εσύ. Και τι θα κανεις πάλι? Θα το ρίξεις στην κλάψα όπως κάνεις μια ζωή. Δεν ξέρω πως θα είναι η επόμενη μέρα, ούτε μπορώ να στο εγγυηθώ. Ξέρω όμως ότι το όραμα που έχω δεν θα το αφήσω να χαθεί. Γιατι φίλε μου εκεί είναι η μαγκιά.  

Περί Ευτυχίας

Βγές λίγο από το σπίτι. Άνοιξε τις κουρτίνες σου. Άσε το φώς να ζεστάνει όχι μόνο τους 4 τοίχους σου αλλά την καρδία σου. Ξέρεις η ζωή είναι τόσο όμορφη. Απλά δεν την εκτιμάμε. Τι είναι αυτό το οποίο μετράει στα αλήθεια; Ξέρεις όταν έρθει η ρημάδα η ώρα που θα περάσεις απέναντι δεν θα έχουν σημασία ούτε τα χρήματα, ούτε τα όσα αγαθά έχεις. Αντίθετα θα σκεφτείς τους φίλους σου, τα βράδια κάτω από τα αστέρια, την στιγμή που κάποιο ξεχωριστό άτομο σου ψιθύρισε γλυκά στο αυτί τις τόσο μαγικές λέξεις << σ’ αγαπώ>>. Έχουμε χάσει το νόημα των πραγμάτων μου φαίνεται. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή αν ξέρουμε το κρύβουμε. Λέμε ότι θέλουμε να μας δέχονται όπως είμαστε αλλά στην πραγματικότητα θέλουμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής. Λέμε ότι ψάχνουμε την αγάπη αλλά στην πραγματικότητα ψάχνουμε γρήγορο και άγριο σεξ. Αλήθεια τώρα αξίζουν όλα αυτά; Τι νόημα έχει ένα μεγάλο σπίτι αν δεν έχεις το άτομο με το οποίο θα το μοιραστείς; Το θέμα δεν είναι να χεις πολλά αλλα καλά. Από μικρά παιδάκια μας βομβαρδίζουν με καταναλωτισμούς με άλλες τέτοιες αηδίες.<< Σιγά ρε Αλέξανδρε τώρα>> θα μου πείς. Και γω σου λέω << Κοίτα γύρω σου, κοίτα τον εαυτό σου. Είσαι ευτυχισμένος;>>. Μήπως ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε λιγάκι τα όσα πιστεύαμε; Καιρός να ξαναβάλουμε το γέλιο, τις βόλτες και τις κουβέντες χωρίς νόημα με τους φίλους, τον έρωτα ξανά στην ζωή μας. Αυτά είναι σημαντικά. Αυτά είναι αληθινά. Ένας κόσμος χωρίς αγκαλιές είναι ενας κόσμος άδειος λένε. Πόσες αλήθειες κρύβει αυτή η μικρή φρασούλα. Για αυτό σου λέω παράτα τα πάντα και απλά βγές στον δρόμο και αγκάλιασε τον πρώτο ανθρωπο που θα βρείς. Δώσε σε όσους μπορείς να καταλάβουν το μήνυμα. Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ευτυχία. Ακόμα όμως δεν μου απάντησες αν είσαι ευτυχισμένος.